Państwa V4 po wyborach do Parlamentu Europejskiego – spojrzenie z Węgier

András Hajdú w „Hungarian Review” zauważa, iż jednym z rezultatów wyborów do PE w maju 2019 roku, jest umocnienie się partii rządzących w krajach grupy wyszehradzkiej: wyjątek stanowi Słowacja. Pisze także, iż w tych państwach wyraźnie dominuje prawica. Autor zauważa, iż frekwencja w wyborach w 2019 wzrosła we wszystkich państwach V4, w porównaniu z tą sprzed pięciu lat. Co więcej, w każdym przypadku była rekordowa – najwyższa od akcesji tych państw do Unii Europejskiej (2004). Co różni państwa V4 od reszty UE? W porównaniu do nasilającej się polaryzacji i erozji ustabilizowanych partii na Zachodzie, państwa V4 są stabilne politycznie i gospodarczo.

Główne wnioski z wyborów 2019 r.: dominacja prawicy politycznej: 76 na 107 miejsc, które były do obsadzenia w PE (751 ogółem), przypadło partiom prawicowym (warto podkreślić, że autor zalicza do nich i Prawo i Sprawiedliwość i Platformę Obywatelską), co sprawiło, iż w Europejskiej Partii Ludowej polscy posłowie stanowią drugą co do wielkości siłę, a węgierscy – trzecią. Po drugie, główne partie na scenie politycznej – poza Słowacją – zwyciężyły.

            W Czechach liderem pozostał pragmatyczny Andrej Babiš, na Węgrzech w wyniku wyborów do PE zmieniły się jedynie partie opozycyjne, ale dominującym nadal pozostał Fidesz Viktora Orbána. W Polsce – największa partia opozycyjna (PO) – postanowiła zawiązać szeroką koalicję (w której oprócz było m. in. Polskie Stronnictwo Ludowe, Sojusz Lewicy Demokratycznej, Nowoczesna), nazywając się Koalicją Europejską. Nie udało im się jednak wygrać z PiS. Na Słowacji natomiast, przed wyborami do PE odbyły się wybory prezydenckie, które wygrała Zuzana Čaputová, a partia Roberta Fico – premiera, który podał się do dymisji po skandalu związanym z zabójstwem dziennikarza Jána Kuciaka, zajęła drugie miejsce.

Zacieśnienie współpracy pomiędzy Polską, Czechami, Słowacją i Węgrami znacząco przyśpieszyło w roku 2015, w związku z wybuchem kryzysu migracyjnego i ideą narzuconych kwot uchodźców, jakie państwa UE miałyby przyjąć. Członkowie V4 – pomimo przynależności do różnych frakcji w Parlamencie Europejskim – zdołali się jednak porozumieć.

Autor wysuwa hipotezę, iż wpływ V4 w unijnych instytucjach mógłby wzrosnąć, gdyby rządy tych czterech państw działały wspólnie – w momencie, w którym powstawał artykuł – Zachód zajęty był innymi problemami: rezygnacją premier T. May (Wielka Brytania), niesnaskami koalicyjnymi między SPD i CDU (RFN), niemożnością sformułowania rządu (Hiszpania).

Konkludując, według Andrása Hajdú po wyborach do PE w 2019 r., wszystkie partie rządzące w państwach V4 (poza Słowacją), wzmocniły się. Obserwowalna jest także wyraźna dominacja prawicy.

 

15 VII 2019

Źródło: A. Hajdú, A New Chance for Central Europe – Results of the 2019 European Parliament Elections and Their Implications for the Visegrád Four,

http://www.hungarianreview.com/article/20190715_a_new_chance_for_central_europe_results_of_the_2019_european_parliament_elections_and_their_implications_for_the_visegrad_four

 

(opracował Jakub Krupa)